15 października 2006, w dniu ogłoszonym Dniem Papieskim, w naszym kościele pod wezwaniem św. Ojca Pio, po Mszy Św. o godzinie 20, odprawionej przez księdza Piotra, przeżywaliśmy wspólnie z Ojcem Świętym Janem Pawłem II modlitwę przez niego ukochaną – różaniec. Chcieliśmy uczcić ten dzień właśnie poprzez modlitwę różańcową, pomni Jego słów z 1978 roku: „Różaniec to modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna modlitwa! Przedziwna w swej prostocie i głębi zarazem.”
Piotr wprowadził wszystkich zebranych w podniosły nastrój, przypominając nam urywkami filmowymi chwilę wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową i obrazy euforii w naszej ojczyźnie z tamtych dni. Wraz ze scholą zaśpiewaliśmy ze wzruszeniem „Sadownika” – pieśń, która stała się nam bardzo bliska i przy której czujemy się prawdziwie wspólnotą skupioną wokół postaci Jana Pawła II. A potem środkiem kościoła, w skupieniu i powoli, prowadzone snopem światła weszły od strony chóru nasze dzieci połączone wielkim, drewnianym różańcem.
Rozpoczęliśmy odmawianie różańca łącząc się w modlitwie z Ojcem Świętym, którego głos z płyty CD rozbrzmiewał w naszej świątyni. Czuliśmy się tak, jakby był z nami. Piotr obdarzył nas pięknymi obrazami – wyświetlanymi slajdami, ukazującymi Papieża pogrążonego w skupieniu i modlitwie. Rozważaliśmy tego dnia różańcowe tajemnice radosne i przypominaliśmy sobie fragmenty przemówień JPII wygłaszane przy rożnych okazjach. Szczególnie zapadły nam w serca słowa z 29.X.2003 roku: „Dlatego byłoby rzeczą naprawdę pożądaną, aby rodzina powróciła do pięknego zwyczaju odmawiania Różańca Świętego w domu, jak to bywało w poprzednich pokoleniach. Rodzina, która modli się zjednoczona, zjednoczona pozostaje”.
Po skończonej modlitwie dzieci rozdały wszystkim zgromadzonym świece, które wzajemnie od siebie zapalaliśmy. I znów jak półtora roku temu poczuliśmy się sobie bardzo bliscy, serdeczni, lepsi… Chcemy, aby Chrystus prawdziwie zamieszkał w naszych sercach. Z zapałem słuchaliśmy apelu księdza Piotra, aby odmawiać różaniec w rodzinach. Na pożegnanie zaśpiewaliśmy pieśń, której nie mogło zabraknąć – „Barkę”: „O Panie, Ty na Niego spojrzałeś…”
Galeria zdjęć
|