8 września 2021 udaliśmy się do Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego. Muzeum mieści się w pierścieniu Świątyni Opatrzności Bożej i jest najwyżej usytuowanym muzeum w Polsce (8.piętro ).
Muzeum przedstawia nam historię dwóch wspaniałych Polaków: Jana Pawła II i Stefana Wyszyńskiego na tle stulecia, w którym żyli, tj. od roku 1901 (narodziny Stefana Wyszyńskiego) do 2005 roku (śmierć Jana Pawła II). Losy obu patronów Muzeum były ściśle związane z historią kościoła i historią Polski w tamtym okresie.
Zwiedzanie wystawy jest oparte na planie koła, które jest podzielone na kolejne etapy życia Karola Wojtyły-Jana Pawła II i Stefana Wyszyńskiego. Już na wstępie zwiedzania mamy wrażenie jakbyśmy byli obecni na Placu Zwycięstwa w Warszawie podczas I pielgrzymki papieskiej 2.06.1979 roku, stali blisko Jana Pawła II i Stefana Wyszyńskiego i wsłuchiwali się w słowa papieskiego przesłania.
Rozpoczynamy zwiedzanie od części nazwanej DOM, w której oglądamy fotografie z Zuzeli - miejsca narodzin Stefana Wyszyńskiego i Wadowic - miejsca narodzin Karola Wojtyły. Obu patronów dzieliło 19 lat różnicy. Stefan Wyszyński urodził się w 1901 roku pod zaborem rosyjskim, Karol Wojtyła w 1920 roku w Polsce leczącej rany po rozbiorach. Mamy okazję zobaczyć fotografie Karola i Stefana z dzieciństwa, ich świadectwa szkolne, świadectwo chrztu Stefana Wyszyńskiego oraz pamiątki z domów rodzinnych. Obaj byli wychowani w wierze katolickiej, a ich domy wypełnione ciepłem i miłoscią.
Wystawa pokazuje nam kolejne lata życia Stefana Wyszyńskiego, jego młodośc w czasach głębokiego bolszewizmu (rok 1910 - pobyt w Andrzejowie, 1912 - przyjazd do Warszawy, 1917- pobyt w Łomży). W roku 1918 - Stefan Wyszyński przyjmuje szaty kapłańskie i rozpoczyna posługę duszpasterską. W roku 1924 ogłasza Timete Deum - to 10 przykazań skierowanych do katolika, jakże aktualnych także dzisiaj.
Równocześnie podążamy za młodymi latami Karola Wojtyły, które przypadły na okres Młodej Polski i śledzimy jego losy szkolne, przyjażń m.in z Julianem Kydryńskim, Mieczysławem Kotlarczykiem i Janem Tyranowskim, zauroczenie poezją i teatrem. Mamy okazję zobaczyć unikalne zdjęcie młodego Karola zrobione w atelier fotograficznym Pawła Bielca w Krakowie i zobaczyć także wyposażenie tego atelier, w tym oryginalny stuletni aparat fotograficzny, którym fotografował Karola Wojtyłę i jego przyjaciół.
Dalsze sale Muzeum są poświęcone okresowi tuż przed wybuchem II wojny światowej, a więc widzimy wzruszające zdjęcie z 1939 roku grupy przyjaciół Stefana Wyszyńskiego, z których znaczna część zginęła potem w obozie koncentracyjnym w Dachau. Wybuch II wojny światowej zastaje Stefana Wyszyńskiego we Włocławku. Gdy okazuje się, że jest poszukiwany przez gestapo udaje się do Wrociszewa, gdzie mieszkał jego ojciec, potem do majątku Zamojskich w Kozłowce, gdzie cudem unika śmierci. Oglądamy nieliczne wzruszające pamiątki z tego tragicznego okresu. Od 1942 Stefan Wyszyński pełni obowiązki kapelana Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach koło Warszawy. Bierze czynny udział w Powstaniu Warszawskim, niesie pomoc powstańcom, pomaga w ewakuacji powstańców po upadku powstania. W Laskach spotyka Elżbietę Różę Czacką - osobę wyjątkową, niezłomną mimo swojego kalectwa i mimo arystokratycznego pochodzenia bardzo skromną. Możemy zobaczyć kilka pamiątek po Niej, m.in skromny habit, opaskę na oko, rękawiczki. Czas wojenny dla młodego Karola Wojtyły to jego ciężka praca m.in w kamieniołomie, śmierć ojca, walka o przetrwanie przy zachowaniu godności.
Kolejna sala Muzeum z obciętymi pniami drzew symbolizuje czas powojenny :odcinanie korzeni przez komunistów i niezłomność Polaków w tych trudnych latach.
Dalsze sale Muzeum przypominają powojenne losy Stefana Wyszyńskiego w tym internowanie, prześladowania w latach 1952-1956. Rok 1953 - znamienne słowa: Rzeczy Bożych na ołtarzach Cezara składać nam nie wolno - Non Possumus! Słyszymy fragmenty przemówienia Władysława Gomułki atakującego kościół, a z drugiej strony fragmenty przesłania Stefana Wyszyńskiego.
Kolejno śledzimy losy obu patronów, dzieje ich pielgrzymowania w trudnych latach PRL, w tym jakże ważne Śluby Jasnogórskie (1956r.) i aktywny udział w pracach Soboru Watykańskiego (1962-1965). Wreszcie rok 1978 - niespotykana radość z wyboru Karola Wojtyły jako papieża. Zdjęcia, artykuły prasowe, pamiątki z tego okresu. Pontyfikat Jana Pawła II. Czas Solidarności i stanu wojennego. Wspomnienie Księdza Jerzego Popiełuszki.
Następna sala - Pokój Łez -czas refleksji Jana Pawła II w Kaplicy Sykstyńskiej. Naszą uwagę zwraca imponujących rozmiarów łódż nawiązująca do łodzi Piotrowej, a jej przełamanie pośrodku to nawiązanie do śmierci Stefana Wyszyńskiego i zamachu na Jana Pawła II.
Dalsza część ekspozycji to wspomnienia dotyczące ostatnich lat pontyfikatu Jana Pawła II i jego odejścia do Domu Pana. Możemy obejrzeć m.in kopię kapy, w której Jan Paweł II otwierał Drzwi Święte z okazji rozpoczęcia III tysiąclecia. Fragmenty filmu przypominają nam pogrzeb Jana Pawła II.
Wystawę zamyka sala Dekalog, w której Stefan Gierowski pokazuje 10 przykazań w wersji malarskiej.
Zwiedzanie Muzeum jest bardzo dobrą okazją do przybliżenia wizerunku obu Patronów i pokazania ich drogi życiowej w burzliwych czasach zaborów, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w czasach głębokiego PRL, Solidarności i nowej Polski. Muzeum zwiedzaliśmy tydzień po beatyfikacji Stefana Wyszyńskiego i siostry Czackiej, która długo pozostanie w naszej pamięci.
Serdecznie dziękujemy Panu Grzegorzowi Polakowi - zastępcy dyrektora Muzeum za poświęcony nam czas, oprowadzenie nas po Muzeum i tak wiele ciekawych informacji o życiu patronów Muzeum, które z pasją nam przekazał.
|