"Czcij ojca swego i swoja matkę, jak ci nakazał Pan, Bóg Twój, abyś długo żył i aby ci się dobrze powodziło na ziemi, którą daje ci Pan, Bóg twój".

Księga powtórzonego prawa 5.16.

Jesienny wieczór, sobota 21.11.2015 - dzień Ofiarowania Najświętszej Marii Panny, która jak mówi tradycja została ofiarowana Panu Bogu w wieku lat trzech i pozostała w świątyni około 12 lat.

21 listopada to także wigilia Święta Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata - święta wskazującego cel ostateczny życia człowieka - zjednoczenie z Bogiem.

Nasze spotkanie rozpoczynamy mszą świętą w naszej kaplicy.

Przed naszymi oczami tablice z dekalogiem, a wśród nich czwarte przykazanie: Czcij ojca swego i matkę swoją" - temat przewodni naszego spotkania.

Pan Bóg daje nam czas, abyśmy  mogli przyjrzeć się jego miłości i dekalogowi, abyśmy  razem z Maryją - Matką Bożą stali się darem dla Boga.

Ksiądz Piotr odprawiający mszę świętą przywołuje nam 3 homilie ówczesnego arcybiskupa Krakowa Karola Wojtyły wygłoszone w 1968, 1969 i 1973 roku do sióstr Prezentek. W homiliach tych jest mowa o Matce Bożej, która przedstawiła się Panu Bogu wewnętrznie przynosząc w darze całą swoją osobę. My także żyjemy po to, aby być dla Boga darem. Wszystko się rozpada, gruntem jest nasze oddanie i powierzenie Bogu naszych myśli, pracy, nauki, wszystkiego czym żyjemy.

Po wspólnej Eucharystii udajemy się do sali papieskiej, aby kontynuować nasze rozważania nad czwartym przykazaniem dekalogu.

Spotkanie prowadzi Joasia, która przygotowała dla nas piękna prezentacje związaną z interpretacją czwartego przykazania.

Aby zrozumieć słowo " CZCIJ" trzeba sięgnąć do języka hebrajskiego.

Tu: kabed - oznacza słowo czcij, szanuj, wysławiaj i pochodzi od kabod - chwała, ale także ciężar.

Cześć, podobnie jak chwała jest zastrzeżoną dla Boga Ojca i osób Bogu poświęconych.

" Czcij ojca swego i matkę swoją"

Rozwijamy tę myśl posługując się słowami Syracha

"Kto czci ojca zyskuje odpuszczenie grzechów, a kto szanuje matkę jakby skarby gromadził.”

„Kto czci ojca radość mieć będzie z dzieci, a w czasie modlitwy będzie wysłuchany.”

„Kto szanuje ojca, długo żyć będzie, a kto posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce.”

„Kto porzuca ojca swego jest jak bluźnierca, a przeklęty przez Boga kto pobudza do gniewu swą matkę.”

Są to tylko fragmenty Mądrości Syracha 3.1.16.

"Z całego serca czcij swego ojca, a boleści rodzicowe nie zapominaj. Pamiętaj, ze oni cię zrodzili, a cóż im zwrócisz za to, co oni dali tobie" - to także słowa Mądrości Syracha 7.27-28., które mimo upływu wieków nie straciły na swojej aktualności.

O miłości do rodziców pisał pięknie Św. Jan Paweł II w swoim liście do dzieci:

"Patrząc na Świętą rodzinę myślcie o waszej własnej rodzinie, w której przyszliście na świat, myślcie o swojej mamie, która dała wam życie i o swoim ojcu.”

Pan Bóg posłużył się rodzicami w przekazaniu życia fizycznego i duchowego i okazując naszą cześć rodzicom, pośrednio okazujemy ją Panu Bogu, będącemu Ojcem życia.

Tak jak rodzice są zobowiązani odczytać poprawnie warunki życia i potrzeby swoich dzieci tak dzieci winny odczytywać warunki życia i potrzeby rodziców.

Słowa IV przykazania skierowane są do synów i córek, ale odnoszą się także do rodziców:

"Pamiętaj abyś prawdziwie zasługiwał na tę cześć. Bądź godny imienia ojca! Bądź godna imienia matki!

To także słowa Św. Jana Pawła II

A Sw. Augustyn z Hippony mówi: "Gdzie Bóg jest na pierwszym miejscu tam wszystko jest na pierwszym miejscu."

Wzorem dla nas jest Święta Rodzina, która przeżywała radosne, ale także bolesne chwile niedostatku, poniewierki, niezrozumienia otoczenia. Mimo trudności rodzina wspierała się razem, była w niej żywa miłość wzajemna. I to jest  dla nas wskazówka, że mimo trudnych relacji z rodzicami, czy też z dziećmi zawsze powinniśmy przywoływać obraz Świętej Rodziny, gdzie panowała miłość, szacunek i przebaczenie.

Raj zdobywamy kochając tych, których jest nawet bardzo trudno kochać, nawet tych najbliższych.

Na naszym spotkaniu długo dyskutujemy o różnych przeszkodach w miłości, o trudnościach dnia codziennego, o próbach umocnienia więzi rodzinnych. Dobrze jest czasem otworzyć serce wśród przyjaciół, bo takimi dla siebie jesteśmy w naszej grupie.

Wracamy do domu "z naładowanym akumulatorem" i myślą, że nawet trudne sprawy uda nam się ułożyć, mamy bowiem zaufanie do Pana Boga i drogowskaz z jego Bożych przykazań.

GDZIE BÓG JEST NA PIERWSZYM MIEJSCU TAM WSZYSTKO JEST NA PIERWSZYM MIEJSCU

Joasi i Księdzu Piotrowi dziękujemy za przygotowanie naszego spotkania, które na pewno zostanie w naszej pamięci.

Galeria zdjęć