Jeśli nawet nie do każdego  z nas „przyszedł” wczoraj z prezentem Święty Mikołaj bo krucho z pieniędzmi ostatnio, i na święta będzie dużo wydatków, lub zwyczajnie nie mamy nikogo bliskiego kto by nas obdarował prezentem - to zawsze – ja i ty sammożesz stać się dziś Świętym Mikołajem, jakkolwiek banalnie by to nie zabrzmiało.

Czy umiem, umiesz? dzielić się z drugim nie tym, co zbywa, jest już niepotrzebne, lecz tym, w czym i sam odczuwasz niedostatek? Czy umiem, umiesz? myśleć o drugim nie tylko dwa razy do roku przed świętami i nie po to tylko, by samemu poczuć się lepiej?

„Och, jakże pragnę Kościoła ubogiego i dla ubogich” – wyznał papież Franciszek podczas swego pierwszego spotkania z dziennikarzami i  nieustannie apeluje do  wiernych: „Jezus uczy nas przedkładania potrzeb ludzi ubogich nad własne. Nasze wymagania, nawet uzasadnione, nie będą nigdy tak palące, jak te ludzi biednych, którzy nie mają środków niezbędnych do życia. Często mówimy o ubogich. Ale czy gdy mówimy o ubogich, czujemy, że ten mężczyzna, ta kobieta, te dzieci nie mają niezbędnych rzeczy do życia? Że nie mają co jeść, w co się ubrać, nie mogą zaopatrzyć się w lekarstwa... Także to, że dzieci nie mają możliwości pójścia do szkoły. I dlatego nasze potrzeby, nawet uzasadnione, nie będą nigdy tak pilne jak te ludzi ubogich, którzy nie mają środków niezbędnych do życia.(...)

Pierwsze jest współczucie, takie, jakie czuł Jezus, drugie – dzielenie się. Warto zestawić reakcję uczniów w obliczu ludzi zmęczonych i zgłodniałych z reakcją Jezusa – są różne. Uczniowie uważają, że będzie lepiej odprawić ich, aby mogliby iść i zaopatrzyć się w pokarm. Tymczasem Jezus mówi: sami dajcie im jeść. Oto dwie różne reakcje, które odzwierciedlają dwie przeciwstawne logiki: uczniowie rozumują według tego świata, że każdy winien myśleć sam o sobie, rozumują, jakby mówili „Radźcie sobie sami”. Jezus natomiast myśli zgodnie z logiką Bożą, czyli logiką dzielenia się. Ileż to razy odwracamy się w inną stronę, aby nie widzieć potrzebujących braci! A to spoglądanie w drugą stronę jest uprzejmym sposobem powiedzenia, w białych rękawiczkach: „radźcie sobie sami”. Ale nie jest to sposób działania Jezusa, jest to egoizm. Gdyby rozpuścił On tłumy, wiele osób zostałoby bez jedzenia. A tymczasem tych kilku chlebów i ryb, podzielonych i pobłogosławionych przez Boga, starczyło dla wszystkich. Ale uwaga: to nie jest magia, to jest „znak”! Znak, zapraszający do wiary w Boga, Ojca Opatrznościowego, który sprawia, że nie brakuje nam „naszego chleba powszedniego”, jeśli umiemy dzielić go jak bracia!”

Grupa Santo Subito dwa razy do roku organizuje w parafii św. Ojca Pio akcję ciasteczkową, której dochód przeznacza na stypendia, aktualnie dla trojga stypendystów: uczniów i studentów, pochodzących z rodzin o niskich dochodach, którzy potrzebują wsparcia finansowego. Uzyskane środki pozwalają tym młodym uczniom na pokrycie niezbędnych wydatków.

Grupa już od kilku lat praktykuje taką formę pomocy potrzebującym. Składamy gorące podziękowania wszystkim, którzy dziś, w niedzielę 07 grudnia wsparli naszą akcję! W tym roku, co jest zasługą hojnego wsparcia parafian, udało się uzbierać kwotę 5.067,18 zł.

Przeżywamy Adwent, a w Adwencie chcemy pamiętać i także przypominać sobie nawzajem, iż służąc innym „nie liczymy na siebie, na swoje zasługi i osobistą świętość. To tyle co nic, jeśli miałoby być tylko celem samym w sobie. Ale przygotowujemy drogę dla Pana....”

Galeria zdjęć