„SANTO SUBITO!”, co znaczy ”ŚWIĘTY NATYCHMIAST!”– to gorące pragnienie milionów ludzi właśnie się realizuje, już niedługo. Ale dotyczy ono człowieka Wielkiej Wiary – Jana Pawła II.

Czy czasami myślimy o naszej świętości? - najczęściej odrzucamy tę myśl tak naprawdę bez głębszego zastanowienia, zanim w nas dobrze zakiełkuje, uważamy ją za niedorzeczną, zaczynamy odwiedzać zakamarki pamięci, wertować karty życia i nic nam nie pasuje. To takie niedzisiejsze, absurdalne, niemożliwe…

A jednak…

Na spotkaniu Grupy 8 lutego 2014 roku postanowiliśmy, w ramach przygotowań do kanonizacji naszego Patrona Jana Pawła II, delikatnie dotknąć tematu Świętości. Osnową naszych rozważań był List Apostolski Novo Millennio Ineunte Ojca Świętego do biskupów, duchowieństwa i wiernych na zakończenie Wielkiego Jubileuszu roku 2000 oraz tekst Prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Jose Saraiva Martinsa Święci i świętość według Jana Pawła II.

Dzięki ks. Krzysztofowi Jaroszowi, któremu z serca dziękujemy za przyjęcie naszego zaproszenia, nie był to delikatny dotyk, ale silny uścisk rozumu, który odrzuca i zrozumienia, które dopuszcza możliwość realizacji planu świętości w naszym życiu.

Spotkanie rozpoczęliśmy modlitwą. Modliliśmy się Litanią do bł. Jana Pawła II, prosząc poprzez jego wstawiennictwo o łaskę Ducha Świętego, dar zrozumienia.

Błogosławiony Janie Pawle módl się za nami

Nauczycielu ukazujący świętość jako miarę życia módl się za nami

Wielki Jubileusz roku 2000 to przełom pontyfikatu Jana Pawła II, którego celem było wejście Kościoła w III Tysiąclecie, a słowa Listu Apostolskiego Novo Millennio Ineunte to głos Boga dany Kościołowi na „ten czas”. A przecież Bóg mówi do nas przez Proroków…

„…kierowaliśmy wzrok ku nowemu tysiącleciu,(…), i przeżywaliśmy Jubileusz nie tylko jako wspomnienie przeszłości, ale jako proroczą zapowiedź przyszłości.”

W liście, nad którym pochylaliśmy głowy, Jan Paweł II Prorok mówi również o Świętości.

Ale wróćmy do naszego spotkania…

Na początku rozważań padło pytanie: czym właściwie jest świętość?

Nasze odpowiedzi zapisywaliśmy na kartkach:

Święty to człowiek, którego najważniejszym celem w życiu jest poszukiwanie Boga,

zapatrzony w Boga,

będący w relacji z Bogiem,

bez obawy, z wiarą i zaufaniem słucha głosu Boga,

daje świadectwo, że Bóg jest miłością,

żyje w jedności z Bogiem,

realizuje w życiu przykazania miłości Boga i bliźniego,

dąży do doskonałości w oczach Boga,

umie „zareagować” i „zadziałać” zgodnie z wezwaniem, pytaniem zadanym przez Boga,

kocha Boga i widzi Boga w każdym człowieku.

I już nie mamy wątpliwości, że świętość może się realizować tylko w Bogu, który jest samą świętością, świętością najwyższą.

Jeżeli mamy już tę świadomość przychodzi czas w naszym życiu na decyzję, decyzję fundamentalną, na nasze zdecydowane „chcę”, a nie asekuracyjne „chciałbym”.

Decyzja osoby, Twoja decyzja – to tu rozpoczyna się droga do świętości. Droga mozolna, bo przecież ludzkie upadki, ciernie, okaleczenia, krew…

I jeszcze jakże piękna, poetycka wizja drogi do świętości…

Twoja dusza to zamek, a światło w jego głębi, w najodleglejszej komnacie to Bóg. Życie jest wędrówką w głąb zamku duszy, a modlitwa jest drogowskazem. Jeżeli człowiek nie żyje w swojej głębi nie dociera do Boga. Zamyka drogę do świętości. Odprawia tylko liczne procesje wokół zamku swojej duszy.

Ale jeżeli wytrwasz, zobaczysz przebłyski światła w głębi swojej duszy, pomału zaczniesz wkraczać na drogę doskonałości, zaczniesz doświadczać udziału w Boskości Boga, będziesz budował relacje, zacieśnisz więź z Jezusem, który zacznie realnie działać w Twoim życiu, stanie się ostoją miłości, wierności i zaufania. Zrodzi się bezinteresowna przyjaźń. Otrzymasz wszystko, o co tak usilnie w życiu zabiegasz. Twoje życie stanie się modlitwą…

Pozostanie już tylko wierność…

Wierność, w imię której znaczna grupa świętych, również tych licznie kanonizowanych przez Jana Pawła II, których życiorysy sukcesywnie zgłębiamy, oddała swoje życie.

Ale jednocześnie Jan Paweł II pisał „Sobór Watykański II wyjaśnił, że nie należy mylnie pojmować tego ideału doskonałości jako swego rodzaju wizji życia nadzwyczajnego, dostępnego jedynie wybranym „geniuszom” świętości. Dzisiaj trzeba na nowo z przekonaniem zalecać wszystkim dążenie do tej „wysokiej miary” zwyczajnego życia chrześcijańskiego.”

       „ Szukajcie świętości w codziennym życiu.”

Galeria zdjęć