I znowu przyszedł maj…

Kwitną magnolie, bzy, konwalie, młodzi zdają matury. A my ruszamy do Puszczy Kampinoskiej. Powietrze jest rześkie, niebo pełne chmur. Czy sprawdzi się prognoza o pięknej pogodzie.

Na miejscu jak zawsze wita nas śpiew ptaków, szum drzew i … bezchmurne, słoneczne niebo. Las przyciąga wzrok soczystością zieleni. Nasz stary znajomy - rozłożysty grab, zaprasza do wspólnej modlitwy.

Sprawnie, pod wodzą księdza Piotra, powstaje ołtarz polowy. Mocne gałęzie drzewa nad głowami, są niczym belki w suficie leśnej świątyni. Cała przyroda zanosi do nieba słowa modlitwy. W takiej scenerii rozpoczyna się msza św. , dłonie kreślą znak krzyża. Skupienie, poczucie wspólnoty z ludźmi, bliskość Boga. O gdybyż nasza wiara była jak ziarnko gorczycy, mogłaby góry przenosić. Ufam, że z bożą pomocą przeniesiemy te góry. Jutro Święto Wniebowstąpienia Pańskiego, ksiądz Piotr nawiązuje do tego w kazaniu. I jedynie komary – wszak też stworzenia boże – lekko zaburzają liturgię. Powiew wiatru - powiew Ducha Świętego – stale daje znać o sobie, Michał wielokrotnie zapala gasnące na ołtarzu świece. Jakbyśmy ciągle słyszeli: Jestem tu z Wami, niech nie zwiodą Was małe komary, pamiętajcie o tym, co najważniejsze. Pięknie zaczął się ten dzień!

Po skończonej mszy każdy ma chwilę dla siebie. Spacer, gra w piłkę, drzemka na kocyku, rozmowa z przyjaciółmi. Najaktywniej korzystają z tego najmłodsi – Ania, Bartek i Grześ. Sama radość.

Przyszła pora na obiad. Jak zawsze u p. leśniczyny – palce lizać. A ciasto drożdżowe na deser, wyśmienite. I dodatkowo słodka niespodzianka od Hani.

Mamy ochotę jeszcze trochę poleniuchować, może pośpiewać, ale Ela ma inną propozycję. Opowiada o André  Frossardzie, filozofie, wieloletnim przyjacielu papież, który mając 20 lat,  nagle doświadczył obecności Boga i z ateisty stał się chrześcijaninem. Słuchamy barwnego opisu tego wydarzenia. Potem Ela przedstawia  książkę „Nie lękajcie się” Rozmowy z Janem Pawłem II – o której wydawca tak pisze: „Niezwykła książka, oparta na pierwszym w historii wywiadzie z papieżem. Francuski dziennikarz i pisarz André  Frossard zadał Janowi Pawłowi II na progu pontyfikatu około 70 pytań dotyczących osobistego życia Papieża, jego powołania, wiary, moralności, Kościoła i jego roli w świecie, ekumenizmu i współczesności. Wynikiem tych rozmów jest książka bardzo głęboka i osobista, ukazująca Jana Pawła II nie tylko jako sternika Kościoła, ale także jako niezwykłego człowieka.”

            Pozycja ma kilka rozdziałów, my skupimy się na tym o wierze. Ela stara się oswoić na nasz użytek rozważania dwóch wybitnych postaci. Mimo tego, wybaczcie, ale łatwiej mi przytoczyć słowa papieża niż opisać problem swoimi słowami.

„ …wiara jest wewnętrznym darem Boga uzdalniającym do odpowiedzi na Objawienie… „

„Uwierzyć to znaczy właśnie „powierzyć” to ludzkie „ja”… - Komuś, kto odsłania Siebie jako Początek i Kres przerastający bezwzględnie wszystko, co stworzone… „

            Gdy słuchamy, wszystko wydaje się być zrozumiałe, oczywiste. Problem pojawia się, kiedy sami próbujemy formułować myśli. Pada propozycja, aby każdy z nas napisał, czym dla niego jest wiara. Oto odpowiedzi:

·    Wiara dla mnie jest drogą, która prowadzi poprzez Jezusa Chrystusa do Pana Boga,

·     Wiara to dar od Boga,

·     Wiara jest dla mnie pewnością, że Bóg jest moim Ojcem, a ja jestem Jego ukochanym dzieckiem, i że Jego miłość jest bezgraniczna i bezwarunkowa,

·     Wiara to dla mnie oparcie. Jest wyznacznikiem drogi i sposobu jej przejścia. Jaką drogą powinnam pójść, w którym kierunku, na co patrzeć, gdzie zaglądnąć, a co omijać. Jest jakby drogowskazem do celu. Nie jest łatwo jej sprostać, ale chyba warto,

·     Znalezienie sensu istnienia, początku i przyszłości człowieka. Jest drogowskazem jak żyć. Jest największą wartością naszego życia i jedynym jego sensem,

·     Wiara jest moim życiem, bez niej życie nie miałoby sensu. Wiara jest jak chleb, jak tlen. Bez nich człowiek umiera,

·     Wiara – nadzieja na lepsze jutro. Radość, że to co jest, jest piękne, potrzebne i dobre. Zrozumienie istniejącego porządku, więc spokój, że nie trzeba z nim walczyć,

·     Wiara jest pryzmatem, przez jaki patrzymy na świat. Chrześcijanie np. patrzą na świat przez 10 Przykazań,

·     Wiara stwarza nadzieję na znalezienie przez człowieka sensu życia, przeżycia go w wartościowy sposób,

·     Wiara to świadomość obecności Boga tutaj i teraz oraz radość, że śmiercią nic się nie kończy, że zaczyna się nowe życie w Bogu,

·     Dla mnie wiara jest opoką, przyszłością, obietnicą, pewnikiem, darem.

Warto powrócić do tej książki w indywidualnej lekturze.

Potem było tradycyjne ognisko z pieczeniem kiełbasek. A co bardzo ważne, dym odstraszał komary! Rozmawialiśmy o najbliższych planach grupy, podziale obowiązków. Na zakończenie dnia zaśpiewaliśmy Litanię Loretańską do Najświętszej Maryi Panny. Modlitwą objęliśmy tych wszystkich, którzy nie mogli z nami przyjechać. Wszystkich, ale szczególnie tę, która wiła wianki… Głos niósł się po lesie i nawet teraz, gdy się wsłucham, słyszę go nadal.

Matko najmilsza

Matko dobrej rady

Uzdrowienie chorych

Królowo Rodzin

Królowo Pokoju

Królowo Polski 

Módl się za nami!

Galeria zdjęć